Μπροστά σου το άφθαστο φως σε κάθε κοφτή στροφή του δρόμου...
Τα πεινασμένα βλέμματα καταπίνουν τα πλακόστρωτα σοκάκια με μία επίγευση σοκολάτας να μένει...
Κάθε τυχαίο (;) άγγιγμα σε φέρνει πιο κοντά -απομακρύνοντάς σε...
Δεν θέλεις να τελειώσει· κι ο χρόνος -τώρα που δεν τον ξέρεις- συμμαχεί ευκαιριακά μαζί σου...
Ξυπνάς από τον ύπνο που δεν έπεσες...
Τα κύματα εκεί -πιο αφρισμένα από ποτέ...
Τα μάτια σου μια λίμνη που τάραξε τα νερά της ένα βότσαλο...
