Δεν θα 'ρθει

Έζησες μία ζωή με πάθος περιμένοντάς -την;!...
Βλέποντας μπροστά και ψηλά και ζώντας γι' αυτή την στιγμή που θα την έσφιγγες στην αγκαλιά σου, που θα ήταν δική σου -εσύ που δεν λάτρεψες τους κτητικούς, που ό,τι δεν μπορείς να αποχωριστείς μέσα σε λίγες στιγμές νιώθεις να σε τραβάει πίσω…
Κι όμως ζούσες γι' αυτή την εξαίρεση που δεν θα επιβεβαίωνε τον κανόνα παρά θα τον καταργούσε…
Ήσουν έτοιμος να ξαποστάσεις το βλέμμα σου για λίγες στιγμές στο δικό της -ήθελες να 'σαι έτοιμος να το κουράζεις μόνο για χάρη της…

Και αυτό από πότε και πώς και για ποιόν;…
Ήταν εκείνες οι αδιάφορες (;) ματιές της, τα χαμόγελά της και τα νεύματα υπόσχεση κι ανεκπλήρωτη (;) επιθυμία: υπομονή…
Και την έκανες σε κάθε ευκαιριακή άλλη -ήσουν ολότελα δικός της μόνο από την υπόσχεση που δεν την ψέλλισε ποτέ…
Ακόμα θα περίμενες -μην το κρύβεις- αλλά σήμερα είναι μία άλλη μέρα: είναι μεθαύριο -ούτε καν αύριο…
Δεν περιμένεις άλλο: το ρολόι μετράει και μετράει σωστά -τι κι αν αρνήθηκες να το φορέσεις όταν δεν μπορούσες να έχεις το "δικό σου";!...