15/2/12

Σεβασμός∙ στους ασεβείς;

Η γενιά που "πολέμησε" χωρίς να πάει στο μέτωπο και πείνασε ...τρώγοντας,
ακούγοντας ιστορίες -στο μυαλό μυθοπλασίες- απ' αυτούς που όντως (τις) επ-έζησαν,
έσπευσε να πολιτικοποιηθεί ...κομματικοποιούμενη,
μην και δεν προλάβει να δηλώσει εγκαίρως την αφοσίωση (;) -την υποταγή της!- στο "νέο" κόσμο,
κομπάζοντας πως ήθελε να τον αλλάξει -πριν τον ίδιο της τον εαυτό!...
Σ' ένα παιχνίδι που δεν είναι στημένο από 'σένα πώς περιμένεις να παίξεις με τους κανόνες σου;...
Περισσότερο από ποτέ και καθετί άλλο, είναι βαθιά ηλικιακός αυτός ο πόλεμος -κι εκείνος ο άλλος που επίκειται;...
Μέχρι να γίνεις, δεν είσαι -πάντοτε...
Με εσένα!
Απάντησε -ξανά- λοιπόν: "Κανένας"!

6/2/12

Αντάμωμα;...

Οδήγηση νευρική -δεν βιάζεσαι αλλά να μην αργήσεις κιόλας!
Φτάνοντας νωρίτερα τελικά, ψάχνεις άσκοπα να γεμίσεις μερικά άδεια λεπτά...
Ώσπου να κινήσεις για να διαπιστώσεις πως λίγοι είναι οι δικοί σου -λίγοι έμειναν και πάλι μέσα στους πολλούς!...
Βλέμματα χαράς -ή μήπως έκπληξης;!- αυτά της μαζικής αντάμωσης: έχουν κι άλλους να προλάβουν να δουν...
Και τόσα -μα τόσα λίγα!- αληθινά, αφτιασίδωτα -που να στέκονται μόνα τους αλλά κοντά σου ευθύς αμέσως!
Δεν είναι αυτά που ψάχνουν την εύκολη αυτοεπιβεβαίωση -ούτε αυτά που θα ξεκουράσουν την πικρή ή την, έστω, άδεια ιστορία σου με το συμπονετικό τους μασκάρεμα...
Στιγμές, μέρες, καιροί ολόκληροι στοιβάζονται ακατάσχετα -πρέπει να ενημερωθούμε εμείς οι "φίλοι"- αλίμονο, έφτασε αυτό να σημαίνει "γνώση"!...
Φιλοφρονήσεις, γνέψιμο κατανόησης, νεύματα κεκαλυμμένης άγνοιας -όλα τους ανέξοδα, όπως τα φιλιά και οι υποσχέσεις του αποχωρισμού...
Προτροπές όμως για το ένα και σίγουρο: ο κόσμος προχωρά μένοντας στάσιμος (;!) -με ή χωρίς εσένα...