Στο "ξέφωτο"

Είδες, τα ψηλά δέντρα σε έκρυψαν

σου χάρισαν την σκιά τους

απαιτώντας από 'σένα

μόνο ν' αλλάζεις την θέση σου δίπλα τους

ανάλογα με την φορά του ήλιου...

 

Ώσπου κι αυτά λύγισαν

στο τράνταγμα του ανέμου

-σε αποκάλυψαν

κι έτρεξες να κρυφτείς ...στο ξέφωτο!

 

Μα εδώ δεν γίνεται -βάλλεσαι από παντού

σε ταλαιπωρούν κι όσα ακόμα σου ήταν ευχάριστα:

μια ζεστή μέρα πνιγμένη στο φως,

το θρόισμα των φύλλων απ' το αεράκι που σε κοιμίζει τη νύχτα,

η βροχή που μυρίζει στο νοτισμένο χώμα...

 

Εκτός αν...

...αν βγεις εκεί μπροστά

και σηκωθείς όρθιος καταμεσής

και κάνεις φίλους σου τα εμπόδια!

 

Αφήνεσαι... Ελευθερώνεσαι...

 

Και κάπου στη μέση της μέρας είσαι εκεί

με προτεταγμένα τα χέρια στον ουρανό

γελάς την απεραντοσύνη του

-δεν έχεις πλέον σκιά...