Στην γυάλα

...Περιφερόμαστε ά(σ)κοπα σ' αυτό τον ιδιότυπο "γυάλινο" κόσμο...

Εμείς δεν μπορούμε να δούμε αυτό που αληθινά συμβαίνει και πώς μας βλέπουν έξω απ' αυτόν

-εσείς δε μπορείτε να δείτε γιατί ακριβώς συμβαίνουν όλα μέσα σ' αυτόν...

Παραμορφώσεις, αντανακλάσεις, μεγεθύνσεις και η κίνηση αδιάκοπη...

Είμαστε "προστατευμένοι" και περιμένουμε απλά να μην ξεχάσουν να μας ταΐσουν

-απολαμβάνουμε το φαγητό που μας κάνει να ξεχνάμε πώς ήταν που ήμασταν κυνηγοί-

τρομάζοντας ενίοτε, όμως, από κάποια επιθετική κίνηση εναντίον μας προερχόμενη έξωθεν...

Έξω απ' τα όρια μας -αυτά που θα' θελαν να 'ναι και τα της νόησής μας...

Κι ανεβαίνεις προς την επιφάνεια να δεις πού βγάζει αυτό το φως στο τέλος του νερού,

μόνο για λίγο και το κεφάλι ξανά μέσα -θα το μάθεις καλά αυτό!

Στον κόσμο των "μεγάλων" δεν γιορτάζονται γενέθλια...

Ποιά θα ήταν πρέπον άλλωστε;! Της γέννησης ή της ...αναγέννησης; Αυτή είναι έξω από 'δω!