Εθισμός

Προσμονή για την άγνωστη μοίρα -που δεν σου δόθηκε πριν σ' αφήσει να πιστεύεις πως την ορίζεις...

Κι αγνάντεμα έξω απ' το παράθυρο, που όλα προσπερνάνε γρήγορα...

Και το μυαλό κενό -εκεί "μπροστά" να προετοιμάζει,

παίζοντας και ξαναπαίζοντας την "ταινία" πριν ...παιχτεί

-όλες τις εκδοχές, πάντα ήθελες να τις βλέπεις όλες κι ας μην διάλεγες καμία...

Και αποβίβαση με καρδιοχτύπι...

Και το μουντό φως χάνεται ξαφνικά -όπως ακριβώς σε συνεπαίρνει!-

για να πάρει την θέση του ένα εντονότερο...

Και νιώθεις ξανά να είσαι κάτι -το κάτι άλλο, πάντα το άλλο!- για κάποιον άλλον...

Και μετεπιβίβαση και περιπλάνηση νυχτερινή

-γλυκό βασανιστήριο με το βάρος στους ώμους να το σηκώνεις περήφανα...

Και η ψύχρα του αέρα να είναι το πανωφόρι που δεν έφερες...

Και το παιχνίδι της πρόκλησης -τελικώς με τις αυθόρμητες εκδοχές, που δεν πρόλαβες να σκεφτείς...

Και περίπατοι στα σοκάκια, που συνδέονται μεταξύ τους αλλά δεν βγάζουν πουθενά αλλού...

Και αίσθηση υπεροχής στην θέα που κόβει την ανάσα -θα την ξαναβρείς μ' ένα φιλί!

Και τροφή που διεγείρει την όραση, την αφή, την γεύση...

Και ...ξύπνημα!

Όπως του "πρέπει" για ύστατο: μ' έναν ανεξήγητα διάχυτο εκνευρισμό -κάτι ηλεκτρικό στην ατμόσφαιρα...

Και περίεργη ετοιμασία για την τελευταία βόλτα των αισθήσεων!

Και είσαι ακόμα ...υπεράνω -"ένας ακόμη αποχαιρετισμός!"

Κι όμως, το ύστατο "κράτημα" σε σφίγγει και σε κρατά εκεί,

σε πνίγει με το τρέμουλο και την υγρασία του,

μένεις εκεί καθηλωμένος -φεύγει μόνο το πεπερασμένο σου σώμα...

Και το βλέμμα που αποφεύγεις να δεις ήταν κρύο μπάνιο στην προσμονή μιας εξόδου...